ถือเป็นสัญลักษณ์ของพื้นที่ลุ่มน้ำปานกลางของอุทยานแห่งชาติอะโซะคุจู
และได้รับการลงทะเบียนตามอนุสัญญาแรมซาร์เป็นแห่งแรกของจังหวัดในปีค.ศ. 2005
ตั้งอยู่ที่ความสูงจากระดับน้ำทะเล 1,000 เมตรของโจจะบะรุในที่ราบสูงฮันดะ เป็นที่ลุ่มน้ำระดับกลางมีพื้นที่มากเป็นอันดับต้นๆของประเทศญี่ปุ่น และเป็นแหล่งกำเนิดพืชในหนองน้ำที่หายากอย่าง มะสุกะยะ มิสุโกะเคะ เป็นต้น
พื้นที่ลุ่มน้ำนี้ได้รับการบำรุงรักษาโดยการเผาหญ้าที่ตายแล้วออก
และมีการสร้างทางเดินชมสถานที่ที่ทำจากไม้ไว้ ทำให้สามารถเที่ยวชมพืชพันธุ์ที่เปลี่ยนไปตามฤดูกาลได้